Միսաք Մեծարենց. «Երազի օրեր»

Արևմտահայերեն

Կարմիր ծաղիկ մը գարունի
Առտու մը ինծի նուիրեցիր.
Ըզգացի թէ տենդեր ունի
Երազկոտ միտքըս ուշացիր:

Խանդաղատանք մը յորդեցաւ
Իմ նըւաղկոտ լանջքիս տակ, ուր
Դողաց սիրոյ սարսուռն անցաւ՝
Ու թովանքը համբոյրին հուր:

Եւ ըղձակաթ իմ հէգ հոգիս
Ըզգաց սիրտիդ հուրն արծարծուն,
Ու մետաքսէ ուղի մը զիս
Սէր-Ծաղիկին տարաւ ածուն:

Հոն ժըպտեցաւ կեանքը ինծի,
Հըմայքներու հոյլովն անցաւ,
Եւ ուրուական մը կասկածի
Անոր մօտէն երբեք չանցաւ:

Արևելահայերեն

Մի կարմիր ծաղիկ գարունի

Մի առավոտ ինձ նվիրեցիր․

Զգացի, թե տենդեր ունի

Երազկոտ միտքս ցրված։

Մի խանդաղատանք հորդեց

Իմ նվաղկոտ լանջքի տակ, ուր

Սիրո դողաց սարսուռն անցավ՝

Ու թովանքը համբույրին հուր։

Եվ ըղձավոր իմ խեղճ հոգին

Զգաց սրտիդ հուրն արծարծուն,

Եվ մետաքսե ճանապարհը

Սեր Ծաղիկին տարավ ածուն։

Հոն ժպտաց կյանքը ինձ,

Հմայնքների հույլով անցավ

Եվ կասկածի ոչ մի ուրվական

Նրանց մոտով, երբեք չանցավ։

Оставьте комментарий